درمان ارتودنسی به طور خاص خطرناک نیست، اما همانند سایر مداخله‌ها در بدن شما، برخی خطرات جزئی را به همراه دارد. چه به دنبال درمان ارتودنسی برای فرزند خود باشید یا اینکه به عنوان یک بزرگسال به دنبال گزینه‌های درمان برای خود باشید، مهم است که اطلاعاتی را قبل از تصمیم گیری اخذ کنید تا بتوانید خطرات و مزایای درمان را در نظر بگیرید. مشاوره با متخصص ارتودنسی با توجه به شرایط شخصی و گزینه‌های درمان بهترین راه برای اطلاع یافتن از هر خطری است که ممکن است با آن روبرو شوید و همچنین متخصص قادر خواهد بود به شما در یک تصمیم گیری آگاهانه کمک کند. با این حال بهتر است به یاد داشته باشید برخی از مسائل ممکن است بوجود آیند، بنابراین، شما می‌توانید از متخصص ارتودنسی خود در مورد هر مسئله‌ای که برای شما نگران کننده است بپرسید و آن‌ها می‌توانند در این خصوص به شما کمک کنند.
اگر مراقبت مناسبی انجام ندهید، بریس‌ها می‌توانند آسیب ببینند. آسیب دیدن بریس‌ها به معنی هزینه اضافی برای جایگزینی یا تعمیر قطعات آسیب دیده و زمان درمان اضافی است.
- حرکت دندان‌ها ممکن است منجر به جابجایی در انتهای سیم آرک شود، که این امر ممکن است موجب تحریک شدید بافت‌های دهان گردد.
- از جویدن آدامس و بعضی غذاهای چسبناک یا سخت، مانند هویج خام، باید اجتناب شود، زیرا این نوع از مواد غذایی می‌توانند به بریس آسیب برسانند.
- مواد مورد استفاده برای اتصال براکت بر روی دندان‌ها ممکن است با گذشت زمان ضعیف شوند و اگر براکت تحت فشار قرار بگیرد ممکن است از بین بروند.
- ورزش کردن، یک علت شایع شکستن و یا آسیب‌های دیگر به بریس‌های دندانی است. برای جلوگیری از آسیب رسیدن به بریس‌ها همیشه باید در هنگام ورزش از محافظ‌های دهانی استفاده شود.
اگر مشکلی با بریس‌های خود دارید توصیه می‌شود که برای مشاوره با متخصص ارتودنسی تماس بگیرید. متخصص ارتودنسی یک قرار ملاقات برای جایگزینی یا تعمیر هر جزء ثابت از بریس‌ها را ترتیب خواهد داد.
اگر مشکلی با بریس‌ها دارید، چه کاری باید انجام دهید؟”
اگر شما قادر به بازدید از متخصص ارتودنسی بلافاصله هنگامی که مشکلی با بریس‌ها پیدا می‌کنید، نیستید، می‌توانید از راهنمایی‌های زیر برای رسیدگی به مشکل تا زمان وقت ملاقات خود استفاده کنید:
- براکت‌های شل شده: از یک قطعه کوچک موم ارتودنسی بر روی براکت شل می‌توانید جهت اتصال موقت آن به دندان استفاده نمایید. این قطعه موم همچنین از بافت نرم دهان در برابر تحریک براکت شل شده محافظت می‌نماید.
- نوارها یا فاصله دهنده‌های شل: اگر باند یا فاصله دهنده افتاد، آنرا تا زمان ملاقات بعدی خود با متخصص ارتودنسی نگه دارید. ممکن است متخصص ارتودنسی بتواند دوباره آن را بدون نیاز به جایگزینی به مکان قبلی وصل کند.
- بیرون زدگی یا شکستگی سیم: سیم‌های بیرون زده یا شکسته معمولاً مشکلاتی ایجاد می‌کنند که باعث ناراحتی بیشتر می‌شوند. یک سیم شکسته ممکن است باعث تحریک شدید، زخم دهان یا آسیب به بافت نرم دهان مانند داخل گونه شود. شما می‌توانید از انتهای پاک کن یک مداد یا یک قاشق برای حرکت سیم به موقعیتی که کمتر ناراحت کننده باشد استفاده کنید. اگر شما نمی‌توانید آن را حرکت دهید یا اگر همچنان روی گونه ناراحتی ایجاد می‌کند، مقدار کمی از موم ارتودنسی را روی بریسی که روی سیم بیرون زده است، قرار دهید.
خطرات و عوارض ارتودنسی دندان
در ادامه برخی از خطرات و عوارض جانبی معمولی که می‌توانند ناشی از درمان ارتودنسی باشند، ذکر شده‌اند.
خراشیدگی و زخم
در ابتدای درمان ارتودنسی، احساس خراشیدگی کم و زخم‌های کوچک در داخل دهان خود امری نسبتاً شایع است، مخصوصاً اگر شما یک وسیلهٔ جانبی مانند بریس را استفاده می‌کنید. این روند معمولاً فقط برای چند روز اتفاق می‌افتد، تا زمانی که دهان شما به شکل بریس کار گذاشته شده عادت کند. با این وجود این مشکل می‌تواند به راحتی با استفاده از موم ارتودنسی، که یک راه آسان و فوری برای محافظت از دهان شما در مراحل اولیه است، حل گردد.
دمینرالیزیشن مینا
دمینرالیزیشن مینا، روندی است که در طی آن مینای دندان فرسوده می‌شود و می‌تواند در طول درمان ارتودنسی، به ویژه در هنگام استفاده از تجهیزات ثابت مانند بریس ایجاد گردد. دمینرالیزیشن مینا عمدتاً ناشی از قند است که یک فرایند فرسودگی را در مینا آغاز می‌کند. اگر دمینرالیزیشن مینا پیشرفت کند، در طول زمان می‌تواند منجر به ایجاد حفره و پوسیدگی دندان گردد. در این حالت به نظر می‌رسد رنگ سفید یا زرد روی دندان به وجود آمده است. با این حال، متخصص ارتودنسی شما به طور منظم دندان‌ها را برای حضور نشانه‌های دمینرالیزیشن مینا و ایجاد حفره‌ها بررسی می‌کند. بنابراین می‌توان این مشکل را هر چه سریع‌تر درمان کرد. به علاوه می‌توانید برای کاهش خطرات و عوارض می‌توانید کارهایی از جمله اجتناب از مصرف غذاها و نوشیدنی‌های شیرین، مسواک زدن دو بار در روز با خمیر دندان حاوی فلوراید و شستشوی روزانهٔ دهان با دهان شویه حاوی فلوراید را انجام دهید.
کوتاه شدن ریشه
در برخی از بیماران، طول ریشه‌های دندان‌ها در طول درمان ارتودنسی کوتاه‌تر می‌شود. تقریباً غیرممکن است پیش بینی کنید که آیا این اتفاق برای شما رخ می‌دهد یا خیر، اما بعضی افراد نسبت به دیگران مستعدترند. به طور کلی، کوتاه شدن ریشه عواقب قابل توجهی ندارد، اما در موارد بسیار نادر ممکن است طول عمر دندان را تهدید کند.
حیات دندان
درمان ارتودنسی دندان‌ها را حرکت می‌دهد. در طی این درمان برخی از شرایط موجود (مانند تروما یا پوسیدگی) ممکن است در حین استفاده از دستگاه ارتودنسی تشدید شود. حرکتی که در دندان در طی درمان ایجاد می‌شود، ممکن است مشکلات دندان را تشدید کند. با وجود این که این امر بسیار نادر است، این عارضه می‌تواند منجر به تغییر رنگ دندان یا نیاز به انجام درمان روت کانال گردد. امروزه درمان ارتودنسی ظریف‌تر و راحت‌تر است و نتایج سریعتری را نسبت به قبل ایجاد می‌کند و به ندرت دستگاه ارتودنسی خطری را بجود می‌آورد. در عوض، اکثریت قریب به اتفاق خطرات ارتودنسی همراه با بهداشت دهان و شرایط موجود پیش می‌آیند، که هر دو می‌توانند توسط متخصص ارتودنسی ارزیابی و نظارت شوند. مهم‌ترین نکته این است که شما مطمئن شوید که به یک متخصص ارتودنسی با تجربه و ماهر مراجعه کرده‌اید زیرا تنها سال‌ها تجربه و آموزش‌های لازم در این زمینه می‌توانند بهترین نتایج را ایجاد نمایند.
پوسیدگی دندان یا بیماری لثه، مشکلات بهداشت دهان و دندان
هنگام استفاده از بریس، تمیز کردن مناطقی از دندان‌ها و لثه‌ها که نزدیک یا زیر سیم‌های آرک و براکت‌ها هستند، مشکل است. اگر دندان‌ها با دقت تمیز نشوند، ذرات غذایی در این مناطق به دام خواهند افتاد. این امر اجازه می‌دهد تا پلاک دندان تجمع یابد و منجر به افزایش خطر پوسیدگی دندان و بروز بیماری لثه می‌گردد. مهم است که با مسواک زدن و استفاده کامل از نخ دندان در هنگام داشتن بریس مراقبت مناسبی از دهان و دندان به عمل آورید تا از بروز مشکلات مربوط به سلامتی دندان جلوگیری نمایید.
واکنش‌های آلرژیک
در موارد نادر، برخی از بیماران ارتودنسی ممکن است واکنش آلرژیک به لاستیک لاتکس به کار رفته در الاستیک‌ها و یا فلز مورد استفاده در بریس‌ها را داشته باشند. متخصص ارتودنسی باید بلافاصله از هر گونه نشانه‌های آلرژیک که ممکن است توسط بریس دندان ایجاد گردد، مطلع شود. در چنین مواردی می‌توان از الاستیک‌های بدون لاتکس و فلزات جایگزین استفاده کرد. اگر فرزند شما هر گونه حساسیتی به نیکل یا لاتکس دارد، قبل از شروع درمان باید متخصص ارتودنسی را مطلع کنید.
آسیب بافت نرم و زخم‌های کنکر
هنگامی که شما از بریس استفاده می‌کنید، داخل گونه‌ها، لب‌ها و لثه‌ها ممکن است در هنگام تماس با براکت‌های فلزی و سیم‌های بریس دچار مشکل و ایجاد ناراحتی شوند. زخم‌های کنکر ممکن است زمانی ایجاد شوند که در آن بافت‌های حساس داخل دهان (مخاط) بر روی اجزای فلزی سخت بریس‌های دندانی ساییده می‌شوند. در این مورد، متخصص ارتودنسی درمان مناسبی را برای کاهش درد و تحریک و درمان زخم کنکر تجویز خواهد کرد. با استفاده از موم دندانی بر روی براکت‌هایی که در تماس با بافت‌های تحریک شده هستند، از بروز زخم‌های دهان می‌توان پیشگیری کرد.
دندان‌های شل
در بعضی موارد ممکن است حتی بعد از درمان ارتودنسی احساس شل شدگی در دندان‌ها را داشته باشید. در طول روند حرکت دندان‌ها به موقعیت صحیح خود، استخوان در طرف فشرده شده دندان به تدریج جذب می‌شود، در حالی که در طرف دیگر استخوان جدید ایجاد می‌شود تا شکاف ایجاد شده توسط حرکت دندان را پر کند. ممکن است احساس کنید دندان‌هایی که در طی درمان ارتودنسی حرکت می‌کنند، شل هستند تا زمانی که استخوان جدید فک در اطراف ریشه‌های دندان به طور کامل ایجاد شود.
عود
دندان‌های اصلاح شده ممکن است دوباره پس از برداشتن بریس، نامرتب شوند. این امر در صورت داشتن عادت‌های بد دهانی مانند گاز زدن قلم، خوردن انگشت شست در بزرگسالان یا فشار دادن زبان به دندان‌ها معمول‌تر است. تغییرات در دهان به دلیل در آمدن دندان‌های عقل نیز ممکن است بر نتایج درمان ارتودنسی تأثیر بگذارند.
